Blog ini menceritakan sesuatu yang nyata ke dalam bentuk maya dan sesuatu yang maya ke dalam nyata.....
Selasa, 16 Oktober 2018
Bapa Biyung
Sore kemulan
pedhut
Nggawa angin campur grimis
Adheme ora uwis-uwis
Dhong godhong meniran
Inyong ngendhong ora rubungan
Mbang kembang ciplukan
Sinau bareng ora dolanan
Nggelar klasa tanpa kampil tanpa guling
Njagong setengah thongkrong
mbukak buku udu piring
Silah slonjor jejege dhoyong miring-miring
Engsad-engsod kathok guluh klambi nglinthing
Lungmayan ngesuk mlebu ora kepontang-panting
Sore kemulan pedhut
Inyongkemutan bapa biyung
Sing lagi metonggo
ngenteni inyong
Sore kemulan pedhut
Nggawa angin campur grimis
Adheme ora uwis-uwis
Dhong godhong kelapa
Inyong ngendhong kemutan bapa
Mbang kembang lembayung
Ati nggrentes kemutan biyung
Bapa siji biyung
siji
Kabeh tek jaga
ngati-ati
Aja ngasi
gawe lara
Aja ngasi
gawe gela
Apa maning ngasi
durhaka
Aku baliiiii……..Yuuuunnnnngggg….
KLONENG-KLONENG
Kloneng…..kloneng……..kloneng!!!!
Kiye
udu sewara sepur
Sing
lagi mlaku neng setasiun Karanggandul
Kloneng….kloneng……kloneng!!!
Kiye
udu sewara lonceng
Sing
muni neng pucuk gereja
Sebab
neng kene anane masjid lan mushola
Kloneng…..kloneng……kloneng!!!!
Kiye
uga udu onine bel sekolah
Sebab
sekiye mbeke jam nem punjul selawe
Kloneng-kloneng
kiye
Sewara
sekuter enam Sembilan
Sing
lagi dhindhek-dhindhek tretehan
Mlayu
kaya wong mlaku nggawa sedhetan
Maring
sekolahan
Ngosssss….cegrek,
ngoossss cegrek ngik….!
Kiye
udu sewara sekuter bodhol wingi sore
Ngossss…cegrek,
ngooossss…cegrek ngik….!
Kiye
sewara ambekane inyong sing bubar degawa mlaku setengah mlayu
Mergane
tumpakan winginane wis dejaluk sing duwe…..
Ngosss…cegrek,
ngooossss… cegrek, ngikkkkk…..
Pangapura
inyong keri nyambut gawe
Tulung
omongna maring kepalane!
Cegrek
ngiikkkkk…….!
Gumbeng Pring Tali Kardjito Kardjit
Neng
wayah sore
Nalika
angin glewehan karo srengenge
Neng
lemah rata rapet neng suket
Krungu
sewara gumbeng pring tali
Nyumbang
wara-wara
Kahanan
ganti ora kepengin bali
Neng
wayah wengi
Nalika
wulan dolanan karo lintang
Neng
umah kulan pedangan
Krungu
kidung tengah wengi
Gerongan
gumbeng pring tali
Nyumbang
wara-wara
Kahanan
ganti ora kepengin bali
Neng
wayah esuk
Nalika
embun uber-uberan karo pedhut
Neng
pinggir sawah
Esih
krungu sewara gumbeng pring tali
Senajan
lirih nyanthel ati
Ting
tung ting brung iwak ayam…
Sega
jagung ora doyan
Munggah
gunung olih prawan…..
Ting
tung ting brung kiye
Crita
si Mbah jaman semana
Sekiye
wis deganti
Sewarane
ring tone lan orgen tunggal
Sing
ngebeki langit
Gumbeng
pring tali
Nyumbang
wara-wara
Ning
sekiye mbuh neng endi
Prit
Ganthil, Oktober 2010
Parikan Lawas
Wong Banyumas
Darkim bin Darnuji putune kaki Rasmiarji
Guru benuman taun sangang puluh siji
Neng SD Negeri Suka Melasi
Kecamatan Semoga Sida Mukti
Tekan siki urung sertifikasi
Esih akeh tunggale ora kena dekemelasi
Bola bali nabok bathuk ngelus dhadha
Ndeleng mentheleng kahanan sing nyata wera-wera
Si Iswera anakke ibu Risrawa wong Sokawera
Pintere ora sepiraha rajine ora patia
Tembe nem, taun nampa SK
Numpak portofolio langsung kegawa
Lega, lega, lega……..lega………
Wanti-wanti ora kena meri ora kena iri
Urip ana kalane pait ana kalane legi
Padha sing seneng aja degawe ati
Kabeh mau sing ngatur Gusti
Rekasa dhisit mukti keri
Sing penting padha guyub rukun lan ngati-ati
Dunya brana ora degawa mati
Kathok biru
klambine ireng
Nyolong terasi
lebokna slepa
Dadi guru kudu
sing seneng
Urung
sertifikasi ya ora papa
Nguculi kutang
aja depuntir
Angger depuntir
rusak taline
Kakehen utang
aja depikir
Angger depikir
rusak atine
Godhong nyangku
nggo wadah benter
Nggawa cipir
nduwur sekuter
Senajan ngaku
sing paling pinter
Ora mikir batir
mati keblinger
Esuk-esuk wis kasak-kusuk
Njugur methuthuk methenguk ngelus-ekus bathuk
Mingak minguk karo manthuk-manthuk
Mikir utang sing wis numpuk
Kelalen adus kelalen raup
Kucluk…..!Sumbang, Oktober 2009
SEPUR LEMPUNG
Jaman sepur lempung
Sarapane sega jagung
Lawuh kluban lembayung
Monjo-monjone godhogan kangkung
Ora kebek seperes cemung
Jaman sepur
lempung
Wong padha
rekasa ora etung
Sinau ngadhep
senthir latung
Esuk-esuk langes
mlebu irung
Kaya lutung
mambu karung
Ngang…ngung…ngang…ngung….
Sekolah padha mlaku
Ora nganggo seragam ora nganggo sepatu
Bocah ora padha wani saru
Duwe tekad nggolet elmu
Senajan mandheg njebol kelas telu
Wong tuwa esih
padha lugu
Guru esih degugu
lan detiru
Pak guru awake
padha gering kuru
Kurang turu
kurang sangu
Bu guru kurang
ayu ora kemayu
Angger olih
pekothor gedhene karotengah ewu
Padha cekakakan
nguya ngguyu
Hua haha haha
hua huhu huhu….
Weleh weleh………
Anak, putu, buyut,
Canggah, wareng butul udheg-udheg gantung siwur
Muga-muga padha dawa umur
Duwe awak nasibe mujur
Menangi jaman makmur jibar-jibur
Kepengin mukti
kudu sing ngati-ati
Wanilara wani
mati
Kepengin mulya
kudu gelem rekasa
Aja seneng
guleran dosa
Jaman makmur
Ora mung jamane wong sing urip neng dhuwur
Wong cilik sing rekasa gelem uwur
Sing sugih dawa tangane mripate blawuk lamur
Nilep pajeg rakyat jere nutur
Sekethip kena nggo plesir maring Singgapur ping
selikur
Wis tlikur tambah ngawur…..
Gumbeng Pring Tali
Kardjito
Ing sore
Nalika angin gegojegan karo srengenge
Ing tegalan tanah rata padhang sesuketan
Keprungu swara gumbeng pring tali
Nyumbang wara-wara
Kahanan ganti ora bakal lali
Ing wengi
Nalika rembulan
gegojegan karo lintang
Ing umah lan pedangan
Keprungu kidung tengah wengi
Kairing gumbeng pring tali
Nyumbang wara-wara
Kahanan ganti ora bakal lali
Ing esuk
Nalika embun gegojegan klaro pedhut
Ing pinggir sawah
Esih keprungu swara gumbeng pring tali
Nadyan lirih merak ati
Ting tung ting
berung iwak ayam…
Sega jagung ora
doyan
Munggah gunung
olih prawan…..
Ting tung ting brung iki
Crita si Mbah jaman semana
Saiki wis diganti
Swarane orgen ring
tone lan orgen
tunggal
Kang ngebaki angkasa
Gumbeng pring tali
Nyumbang wara-wara
Ning saiki wis padha lali
Aku Dudu
Pujangga BJ.
Kardjit
Wengi kemulan pedhut
Peteng ndhedhet lelimengan
Angin nggawa grimis ngirim udan
Adhem nyokot kulit tumus daging
Ing wanci gagat raina
Aku isih angon ngumbar angen-angen
Apa sing bakal dhak sumbangake
Sawise mletheking bagaskara
Aku dudu pujangga
Kang wasis ngukir gurit
Ngrakit ukara
Aku uga dudu maestro
Kang trampil ngracik tembung
Ngripta tembang
Mawa basa rinengga
Aku uga dudu dhukun
Kang bisa ngusadani lelara
Sebel lan puyeng
Kanthi jopa japu japa mantra
Aku iki hamung rayat
Dadi rewang sanak kadang sabrayat
Nadyan upet kari sagebyaran
Muga-muga bisa migunani
Gawe bungah ati liyan
Aku iki hamung pamong
Tukang momong anak uwong
Nadyan damar kari saklerapan
Sapa ngerti bisa gawe padhang
Anak putu sanak kadang
Kali
Jurig, Oktober 2010
Si Mbah Uga
Manungsa BJ.Kardjit
Ing ari anggara jenar
Wanci suruping bagaskara
Surya kaping nemlikur rongewu sepuluh
Ing tapel wates tanah nggunuk
Wedus gembel ngamuk
Bareng karo bledug awu anget
Nyapu ereng-ereng wana
Kiwa lan tengen
Ngluluhake Kinah Rejo saisine
Ing Cangkringan
Padhukuhan pucuking Sleman
Ing ari anggara jenar
Wanci suruping bagaskara
Surya kaping nemlikur rongewu sepuluh
Merapi njeblug…..
Ngukutumah kuncen mbah Marijan
Tumpes….ndadekake udan luh
Grimis tangis
Banjir getih….
Nggegirisi………
Kanthi pasrah lan sujud
Mbah Marijan milih kondur
Ngadep ing ngarsane Gusti
Nyawiji rohing Merapi
Kabeh mau mbuktekakae sawijining kasunyatan
Dene ngelmu ilmiah ing pawiyatan luhur
Bisa ngasorake ati kang atos ngluwihi waja
Ora ana sing salah
Kabeh bisa seleh
Si Mbah uga manungsa
Urip iki pindhane wayang
Ana sing nganggit
Ana sing nata
(Hasbunallah wa ni’mal wakil
Ni’mal maula wa ni’man nashir)
Genting,
Oktober 2010
Geguritan
Ajar Waskitha Kardjito kardjit
Muridku,
Sadurunge kowe mukti
Ngundhuh wohing pakarti
Bisa nglungguhi kursi dhampar kamulyan
Ombenen tirta paweling winisuda
Sinaua marang lakune wulan lan bagaskara
Kang ora wedi kesel tansah ngirim pepadhang
Sinaua marang rukune kartika lan gegana
Kang ora bosen gawe padhang sesawangan
Ngajia marang kasetyane rina lan wengi
Kang gumati ngati-ati
Ara nate geseh menehi titi wanci
Muridku,
Mlakua mangulon
Tututana lakune srengenge
Mumpung isih padhang
Singkirna kabeh pepalang
Kukuden mungsuh bebuyutane Prabu Rama
Kang mbiyen nate mboyong Dewi Shinta
Ngasorake Prabu Rama
Dene sorot katutup wana kalinglingan arga
Manjing ing dhasar samudra
Iku wis dadi samestine
Muridku,mlakua mangetan
Pethuken lakune rembulan
Ing wengi iki
Wasuhen sukmamu nganggo iman lan takwa
Lungguh sila khusu lan tafakur
Ajar waskitha
Marang umah balimu
Panggonanmu siki
Panggonanmu mbesuk
KEJUJURAN 16
Tangan kananku lebih besar dari tangan kiriku. Apa pasal? Ternyata ini ekses dari sebuah hobi yang lagi 'mbuming' yaitu mancing..... Seminggu bisa 5 kali ke sungai untuk menthelengi kumbul. Asyik.....
Minggu pagi kami sudah berencana mbolang ke Sungai Klawing di sekitar jembatan Linggamas bersama teman-teman. Karena telah direncanakan pulang sampai malam,maka saya ajak anak lanang untuk jaga-jaga 'penyerangan' yg biasanya melebihi suara mrecon.
Benar saja.....anak saya keasyikan,baru pukul 7 malam kami baru beranjak pulang. Dalam perjalanan,saya membrifing anak lanang. Sampai rumah tentu lebih malam karena harus mampir makan dan beli jajan anak.
"Ngko nek deomeih beyungmu,ngomonge ko sing ajek mancing ya?"
"Ya laaahhhh....." Jawab anakku singkat.
Sampai rumah.......
"@#$*!!!! >'=)&8****$$#@!:"*&% !!!?&*?)$#@!+_)(&*^&%^$####@!$%%^^&**(????&*()!!!!!.........."
Setetengah jam kemudian.......
"Bapake sing ajek....., Aku ora gelem depaksa bae!"
"@#!!!!((>>>:>>>"I*&%$$$)(#@!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!......................."
😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😫
Tangan kananku lebih besar dari tangan kiriku. Apa pasal? Ternyata ini ekses dari sebuah hobi yang lagi 'mbuming' yaitu mancing..... Seminggu bisa 5 kali ke sungai untuk menthelengi kumbul. Asyik.....
Minggu pagi kami sudah berencana mbolang ke Sungai Klawing di sekitar jembatan Linggamas bersama teman-teman. Karena telah direncanakan pulang sampai malam,maka saya ajak anak lanang untuk jaga-jaga 'penyerangan' yg biasanya melebihi suara mrecon.
Benar saja.....anak saya keasyikan,baru pukul 7 malam kami baru beranjak pulang. Dalam perjalanan,saya membrifing anak lanang. Sampai rumah tentu lebih malam karena harus mampir makan dan beli jajan anak.
"Ngko nek deomeih beyungmu,ngomonge ko sing ajek mancing ya?"
"Ya laaahhhh....." Jawab anakku singkat.
Sampai rumah.......
"@#$*!!!! >'=)&8****$$#@!:"*&% !!!?&*?)$#@!+_)(&*^&%^$####@!$%%^^&**(????&*()!!!!!.........."
Setetengah jam kemudian.......
"Bapake sing ajek....., Aku ora gelem depaksa bae!"
"@#!!!!((>>>:>>>"I*&%$$$)(#@!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!......................."
😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😪😫
KEJUJURAN 15
Tegesan Suling
Era 93 kami meneruskan hobi pd saat sy remaja yaitu ngumpul bermain musik dangdutan. Musik dangdut dg peralatan seadanya dari hasil urunan. Kalau ada yg punya rezeki ya beli perlengkapan baru. Suatu ketika sy punya uang untuk beli Seruling bambu satu set. Wah bahagia bukan kepalang. Karena lg suka2nya berlatih,sy kadang pulang hingga larut. Ditempat latihan kami berbaur laki perempuan. Kadang juga ada yg 'ngendong' kerumah.
Suatu sore ketika sy mau ambil seruling dirumah hendak latihan.... seruling itu tak sy temukan. Berjam-jam sy cari tetap tdk kutemukan. Akhirnya sy tidur...tak jadi pergi.
Pagi harinya sy cari lagi hingga di dapur..ehhh....di bibir tungku terlihat sisa seruling tinggal beberapa cm.
Ternyata.....seruling itu dibakar oleh yayangku.....karena cemburu sy sering bareng sama biduan. Seruling yang tinggal "tegesan"nya itu sy dorong masuk kedalam tungku dg harapan ora ngetoni mata.
Aku ya meneng bae..... Tak ada tanya,tak ada pengakuan.....tak ada cerita. Hingga sekarang....Mung kemutan bae....
Tegesan Suling
Era 93 kami meneruskan hobi pd saat sy remaja yaitu ngumpul bermain musik dangdutan. Musik dangdut dg peralatan seadanya dari hasil urunan. Kalau ada yg punya rezeki ya beli perlengkapan baru. Suatu ketika sy punya uang untuk beli Seruling bambu satu set. Wah bahagia bukan kepalang. Karena lg suka2nya berlatih,sy kadang pulang hingga larut. Ditempat latihan kami berbaur laki perempuan. Kadang juga ada yg 'ngendong' kerumah.
Suatu sore ketika sy mau ambil seruling dirumah hendak latihan.... seruling itu tak sy temukan. Berjam-jam sy cari tetap tdk kutemukan. Akhirnya sy tidur...tak jadi pergi.
Pagi harinya sy cari lagi hingga di dapur..ehhh....di bibir tungku terlihat sisa seruling tinggal beberapa cm.
Ternyata.....seruling itu dibakar oleh yayangku.....karena cemburu sy sering bareng sama biduan. Seruling yang tinggal "tegesan"nya itu sy dorong masuk kedalam tungku dg harapan ora ngetoni mata.
Aku ya meneng bae..... Tak ada tanya,tak ada pengakuan.....tak ada cerita. Hingga sekarang....Mung kemutan bae....
KEJUJURAN 14
BON KULON. Itu tempat biasa untuk temu kangen kami disaat ada rezeki. Jadi reuni itu kami laksanakan bukannya setahun sekali,tapi sifatnya insidentil. Suatu malam sehabis 'ngelur kabel' bersama beberapa sohib,saya keluar room duluan bermaksud utk membayar (berlagak jadi boss). Tp setelah saya ambil dompet....zonk. Saya rogoh saku demi saku,slempedan demi slempedan. Zonk.... Duh....ternyata ada penyamun di Kebon Kulon. Terpaksa saya bisik2 tk kasir sambil menyerahkan KTP dan SIM B1.
"Aja brisik....ngko tek jukut. Kalem bae kaleeemmmm......"
BON KULON. Itu tempat biasa untuk temu kangen kami disaat ada rezeki. Jadi reuni itu kami laksanakan bukannya setahun sekali,tapi sifatnya insidentil. Suatu malam sehabis 'ngelur kabel' bersama beberapa sohib,saya keluar room duluan bermaksud utk membayar (berlagak jadi boss). Tp setelah saya ambil dompet....zonk. Saya rogoh saku demi saku,slempedan demi slempedan. Zonk.... Duh....ternyata ada penyamun di Kebon Kulon. Terpaksa saya bisik2 tk kasir sambil menyerahkan KTP dan SIM B1.
"Aja brisik....ngko tek jukut. Kalem bae kaleeemmmm......"
KEJUJURAN 13
Curhat kali ini saya berharap tidak terbaca oleh sahabat dunia maya. Itu pula yang menyebabkan saya jujur, walau ada sedikit sensor.
Jumat pagi usai subuh,istri sedang sibuk di dapur. Saya lagi aktif nonton tipi sambil ngopi. Tiba-tiba anak pertama kami yang saat itu berumur 2 tahun menangis. Saya langsung buka pintu belakang,
"Bu,bocahe tangi maning,Bu.....!"
Istri yang setia,taat dan 'bekti maring wong lanang" langsung menjawab,
"Iya Pak.....tanggung. Masuk kamar dulu ya...?"
Sayapun langsung masuk kamar dan mencoba menenangkan si kecil. Alhasil anak saya diam dan tertidur lagi.
Beberapa menit kemudian istri saya masuk.....dan bukannya fokus ke anak yang tadi saya laoprkan, tapi ia langsung 'tidur'.
(Pagi itu gerimis turun.......)
Curhat kali ini saya berharap tidak terbaca oleh sahabat dunia maya. Itu pula yang menyebabkan saya jujur, walau ada sedikit sensor.
Jumat pagi usai subuh,istri sedang sibuk di dapur. Saya lagi aktif nonton tipi sambil ngopi. Tiba-tiba anak pertama kami yang saat itu berumur 2 tahun menangis. Saya langsung buka pintu belakang,
"Bu,bocahe tangi maning,Bu.....!"
Istri yang setia,taat dan 'bekti maring wong lanang" langsung menjawab,
"Iya Pak.....tanggung. Masuk kamar dulu ya...?"
Sayapun langsung masuk kamar dan mencoba menenangkan si kecil. Alhasil anak saya diam dan tertidur lagi.
Beberapa menit kemudian istri saya masuk.....dan bukannya fokus ke anak yang tadi saya laoprkan, tapi ia langsung 'tidur'.
(Pagi itu gerimis turun.......)
Langganan:
Postingan (Atom)